longifolius
Latin edit
Etymology edit
From longus (“long”) + folium (“leaf”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /lon.ɡiˈfo.li.us/, [ɫ̪ɔŋɡɪˈfɔlʲiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lon.d͡ʒiˈfo.li.us/, [lon̠ʲd͡ʒiˈfɔːlius]
Adjective edit
longifolius (feminine longifolia, neuter longifolium); first/second-declension adjective
Usage notes edit
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | longifolius | longifolia | longifolium | longifoliī | longifoliae | longifolia | |
Genitive | longifoliī | longifoliae | longifoliī | longifoliōrum | longifoliārum | longifoliōrum | |
Dative | longifoliō | longifoliō | longifoliīs | ||||
Accusative | longifolium | longifoliam | longifolium | longifoliōs | longifoliās | longifolia | |
Ablative | longifoliō | longifoliā | longifoliō | longifoliīs | |||
Vocative | longifolie | longifolia | longifolium | longifoliī | longifoliae | longifolia |