longipalpus
Latin
editEtymology
editNew Latin; from longus (“long”) + palpus (“feeler”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /lon.ɡiˈpal.pus/, [ɫ̪ɔŋɡɪˈpäɫ̪pʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lon.d͡ʒiˈpal.pus/, [lon̠ʲd͡ʒiˈpälpus]
Adjective
editlongipalpus (feminine longipalpa, neuter longipalpum); first/second-declension adjective
Usage notes
edit- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | longipalpus | longipalpa | longipalpum | longipalpī | longipalpae | longipalpa | |
Genitive | longipalpī | longipalpae | longipalpī | longipalpōrum | longipalpārum | longipalpōrum | |
Dative | longipalpō | longipalpō | longipalpīs | ||||
Accusative | longipalpum | longipalpam | longipalpum | longipalpōs | longipalpās | longipalpa | |
Ablative | longipalpō | longipalpā | longipalpō | longipalpīs | |||
Vocative | longipalpe | longipalpa | longipalpum | longipalpī | longipalpae | longipalpa |