Latin

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Derived from loquēns (speaking, talking) +‎ -ia.

Noun

edit

loquentia f (genitive loquentiae); first declension

  1. loquacity, talkativeness
Declension
edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative loquentia loquentiae
Genitive loquentiae loquentiārum
Dative loquentiae loquentiīs
Accusative loquentiam loquentiās
Ablative loquentiā loquentiīs
Vocative loquentia loquentiae

Etymology 2

edit

Participle

edit

loquentia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of loquēns

References

edit
  • loquentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • loquentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.