ludificatorius
Latin
editEtymology
editFrom lūdificātōr (“mocker”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /luː.di.fi.kaːˈtoː.ri.us/, [ɫ̪uːd̪ɪfɪkäːˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lu.di.fi.kaˈto.ri.us/, [lud̪ifikäˈt̪ɔːrius]
Adjective
editlūdificātōrius (feminine lūdificātōria, neuter lūdificātōrium); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lūdificātōrius | lūdificātōria | lūdificātōrium | lūdificātōriī | lūdificātōriae | lūdificātōria | |
Genitive | lūdificātōriī | lūdificātōriae | lūdificātōriī | lūdificātōriōrum | lūdificātōriārum | lūdificātōriōrum | |
Dative | lūdificātōriō | lūdificātōriō | lūdificātōriīs | ||||
Accusative | lūdificātōrium | lūdificātōriam | lūdificātōrium | lūdificātōriōs | lūdificātōriās | lūdificātōria | |
Ablative | lūdificātōriō | lūdificātōriā | lūdificātōriō | lūdificātōriīs | |||
Vocative | lūdificātōrie | lūdificātōria | lūdificātōrium | lūdificātōriī | lūdificātōriae | lūdificātōria |
References
edit- “ludificatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ludificatorius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ludificatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.