ludivagus
Latin
editEtymology
editFrom lūdus (“game”) + vagus (“wandering”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /luːˈdi.u̯a.ɡus/, [ɫ̪uːˈd̪iu̯äɡʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /luˈdi.va.ɡus/, [luˈd̪iːväɡus]
Adjective
editlūdivagus (feminine lūdivaga, neuter lūdivagum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lūdivagus | lūdivaga | lūdivagum | lūdivagī | lūdivagae | lūdivaga | |
Genitive | lūdivagī | lūdivagae | lūdivagī | lūdivagōrum | lūdivagārum | lūdivagōrum | |
Dative | lūdivagō | lūdivagō | lūdivagīs | ||||
Accusative | lūdivagum | lūdivagam | lūdivagum | lūdivagōs | lūdivagās | lūdivaga | |
Ablative | lūdivagō | lūdivagā | lūdivagō | lūdivagīs | |||
Vocative | lūdivage | lūdivaga | lūdivagum | lūdivagī | lūdivagae | lūdivaga |
References
edit- “ludivagus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ludivagus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.