münhasır

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish منحصر (münhasır), from Arabic مُنْحَصِر (munḥaṣir), active participle of اِنْحَصَرَ (inḥaṣara, “to be constricted”).

Pronunciation

• IPA^(key): /myn.ha.sɯɾ/

Adjective

münhasır

1. exclusive

   Synonyms: mahsus, sınırlandırılmış, sınırlı

Derived terms

• münhasıran (“exclusively”)

Related terms

• inhisar (“monopoly”)