münhasıran

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish منحصراً (münhasıren), from Arabic مُنْحَصِرًا (munḥaṣiran), by surface analysis, münhasır +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /myn.ha.sɯ.ɾan/

Adverb

münhasıran

1. exclusively

   Synonyms: özellikle, yalnız