müstevli

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مستولی (müstevli), from Arabic مُسْتَوْلٍ (mustawlin), active participle of اِسْتَوْلَى (istawlā, “to appropriate”).

Noun

müstevli (definite accusative müstevliyi, plural müstevliler) (archaic)

1. invader

   Synonyms: istilacı, yayılmacı

   • 1940 May 14, headline in Tasviri Efkâr:

     Müstevliler çok ağır zayiat veriyorlar

     Invaders suffer very heavy losses

2. outbreak; epidemic
   • 2020, Arzu Yalçın, Mustafa Saygın, “Milli Mücadelede Sıtmaya Karşı Hilal-i Ahmer Cemiyetinin Rolü [The role of the Red Crescent Society against malaria in the national struggle]”, in SDU Medical Faculty Journal, →DOI:

     Malarya müstevli 1924 senesinde çok kötü boyutlara erişti, çiftçiler topraklarını bıraktılar, kentlerde ise varlıklı insanları ve bütün milleti etkiledi.

     (please add an English translation of this quotation)

Adjective

müstevli (archaic)

1. infectious; invading; prevalent; epidemic

References

• Kélékian, Diran (1911) “müstevli”, in Dictionnaire turc-français‎^[1], Constantinople: Mihran, page 1165a
• Nişanyan, Sevan (2002–) “müstevli”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “موتول”, in A Turkish and English Lexicon‎^[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1851
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN, page 835