müttefik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish متفق (“something that conforms or agrees; ally; allied”), from Arabic مُتَّفِق (muttafiq), participle of اِتَّفَقَ (ittafaqa, “to come to agreement”).

Pronunciation

• Hyphenation: müt‧te‧fik

Noun

müttefik (definite accusative müttefiki, plural müttefikler)

1. ally

Declension

Inflection
Nominative	müttefik
Definite accusative	müttefiki
	Singular	Plural
Nominative	müttefik	müttefikler
Definite accusative	müttefiki	müttefikleri
Dative	müttefike	müttefiklere
Locative	müttefikte	müttefiklerde
Ablative	müttefikten	müttefiklerden
Genitive	müttefikin	müttefiklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular müttefikim müttefiklerim 2nd singular müttefikin müttefiklerin 3rd singular müttefiki müttefikleri 1st plural müttefikimiz müttefiklerimiz 2nd plural müttefikiniz müttefikleriniz 3rd plural müttefikleri müttefikleri Definite accusative Singular Plural 1st singular müttefikimi müttefiklerimi 2nd singular müttefikini müttefiklerini 3rd singular müttefikini müttefiklerini 1st plural müttefikimizi müttefiklerimizi 2nd plural müttefikinizi müttefiklerinizi 3rd plural müttefiklerini müttefiklerini Dative Singular Plural 1st singular müttefikime müttefiklerime 2nd singular müttefikine müttefiklerine 3rd singular müttefikine müttefiklerine 1st plural müttefikimize müttefiklerimize 2nd plural müttefikinize müttefiklerinize 3rd plural müttefiklerine müttefiklerine Locative Singular Plural 1st singular müttefikimde müttefiklerimde 2nd singular müttefikinde müttefiklerinde 3rd singular müttefikinde müttefiklerinde 1st plural müttefikimizde müttefiklerimizde 2nd plural müttefikinizde müttefiklerinizde 3rd plural müttefiklerinde müttefiklerinde Ablative Singular Plural 1st singular müttefikimden müttefiklerimden 2nd singular müttefikinden müttefiklerinden 3rd singular müttefikinden müttefiklerinden 1st plural müttefikimizden müttefiklerimizden 2nd plural müttefikinizden müttefiklerinizden 3rd plural müttefiklerinden müttefiklerinden Genitive Singular Plural 1st singular müttefikimin müttefiklerimin 2nd singular müttefikinin müttefiklerinin 3rd singular müttefikinin müttefiklerinin 1st plural müttefikimizin müttefiklerimizin 2nd plural müttefikinizin müttefiklerinizin 3rd plural müttefiklerinin müttefiklerinin

Adjective

müttefik

1. allied
2. unanimous

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “müttefik”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “متفق”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1715
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN, page 855

Further reading

• “müttefik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “müttefik”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı