măturat
Romanian edit
Etymology edit
Past participle of mătura.
Noun edit
măturat n (uncountable)
Declension edit
declension of măturat (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) măturat | măturatul |
genitive/dative | (unui) măturat | măturatului |
vocative | măturatule |