mızıka

Turkish

Etymology

Borrowing from Italian musica. Doublet of müzik and musiki.

Noun

mızıka (definite accusative mızıkayı, plural mızıkalar)

1. harmonica

Declension

Inflection
Nominative	mızıka
Definite accusative	mızıkayı
	Singular	Plural
Nominative	mızıka	mızıkalar
Definite accusative	mızıkayı	mızıkaları
Dative	mızıkaya	mızıkalara
Locative	mızıkada	mızıkalarda
Ablative	mızıkadan	mızıkalardan
Genitive	mızıkanın	mızıkaların

Derived terms

• mızıkacı