mızıkacı

Turkish

Etymology

From mızıka +‎ -cı.

Noun

mızıkacı (definite accusative mızıkacıyı, plural mızıkacılar)

1. harmonicist
2. bandsman, musician

Declension

Inflection
Nominative	mızıkacı
Definite accusative	mızıkacıyı
	Singular	Plural
Nominative	mızıkacı	mızıkacılar
Definite accusative	mızıkacıyı	mızıkacıları
Dative	mızıkacıya	mızıkacılara
Locative	mızıkacıda	mızıkacılarda
Ablative	mızıkacıdan	mızıkacılardan
Genitive	mızıkacının	mızıkacıların