English

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Middle English magnificence, from Old French magnificence.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /mæɡˈnɪfɪsəns/
  • Audio (US):(file)
  • Hyphenation: mag‧nif‧i‧cence

Noun

edit

magnificence (countable and uncountable, plural magnificences)

  1. grandeur, brilliance, lavishness or splendor
  2. The act of doing what is magnificent; the state or quality of being magnificent.

Translations

edit

French

edit

Etymology

edit

Borrowed from Latin magnificentia.

Pronunciation

edit

Noun

edit

magnificence f (plural magnificences)

  1. magnificence
edit

Further reading

edit