mainari
Finnish edit
Etymology edit
Broowowing from English miner through American Finnish.
Pronunciation edit
Noun edit
mainari
Declension edit
Inflection of mainari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | mainari | mainarit | ||
genitive | mainarin | mainarien mainareiden mainareitten | ||
partitive | mainaria | mainareita mainareja | ||
illative | mainariin | mainareihin | ||
singular | plural | |||
nominative | mainari | mainarit | ||
accusative | nom. | mainari | mainarit | |
gen. | mainarin | |||
genitive | mainarin | mainarien mainareiden mainareitten | ||
partitive | mainaria | mainareita mainareja | ||
inessive | mainarissa | mainareissa | ||
elative | mainarista | mainareista | ||
illative | mainariin | mainareihin | ||
adessive | mainarilla | mainareilla | ||
ablative | mainarilta | mainareilta | ||
allative | mainarille | mainareille | ||
essive | mainarina | mainareina | ||
translative | mainariksi | mainareiksi | ||
abessive | mainaritta | mainareitta | ||
instructive | — | mainarein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Further reading edit
- “mainari”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03