malivolens
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /maˈli.u̯o.lens/, [mäˈlʲiu̯ɔɫ̪ẽːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /maˈli.vo.lens/, [mäˈliːvolens]
Adjective edit
malivolēns (genitive malivolentis); third-declension one-termination adjective
- Alternative form of malevolens
Declension edit
Third-declension one-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | malivolēns | malivolentēs | malivolentia | ||
Genitive | malivolentis | malivolentium | |||
Dative | malivolentī | malivolentibus | |||
Accusative | malivolentem | malivolēns | malivolentēs | malivolentia | |
Ablative | malivolentī | malivolentibus | |||
Vocative | malivolēns | malivolentēs | malivolentia |
References edit
- “malivolens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- malivolens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.