maniokki
Finnish
editEtymology
editFrom French manioc, from Old Tupi mani'oka.
Pronunciation
editNoun
editmaniokki
Declension
editInflection of maniokki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | maniokki | maniokit | ||
genitive | maniokin | maniokkien | ||
partitive | maniokkia | maniokkeja | ||
illative | maniokkiin | maniokkeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | maniokki | maniokit | ||
accusative | nom. | maniokki | maniokit | |
gen. | maniokin | |||
genitive | maniokin | maniokkien | ||
partitive | maniokkia | maniokkeja | ||
inessive | maniokissa | maniokeissa | ||
elative | maniokista | maniokeista | ||
illative | maniokkiin | maniokkeihin | ||
adessive | maniokilla | maniokeilla | ||
ablative | maniokilta | maniokeilta | ||
allative | maniokille | maniokeille | ||
essive | maniokkina | maniokkeina | ||
translative | maniokiksi | maniokeiksi | ||
abessive | maniokitta | maniokeitta | ||
instructive | — | maniokein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
editDerived terms
editcompounds
Further reading
edit- “maniokki”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03