mantıkça

Turkish

Etymology

From mantık (“logic, reason”) +‎ -ça.

Pronunciation

• IPA^(key): /manˈtɯk.t͡ʃa/
• Hyphenation: man‧tık‧ça

Adverb

mantıkça

1. According to, as per logic; logically.

   Synonym: mantıken

Related terms

• istintak
• mantıki
• mantıksal
• natıka
• nutuk

 

Further reading

• “mantıkça”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “mantıkça”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3056