maritaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of marītō.
Participle edit
marītātūrus (feminine marītātūra, neuter marītātūrum); first/second-declension participle
- about to marry
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | marītātūrus | marītātūra | marītātūrum | marītātūrī | marītātūrae | marītātūra | |
Genitive | marītātūrī | marītātūrae | marītātūrī | marītātūrōrum | marītātūrārum | marītātūrōrum | |
Dative | marītātūrō | marītātūrō | marītātūrīs | ||||
Accusative | marītātūrum | marītātūram | marītātūrum | marītātūrōs | marītātūrās | marītātūra | |
Ablative | marītātūrō | marītātūrā | marītātūrō | marītātūrīs | |||
Vocative | marītātūre | marītātūra | marītātūrum | marītātūrī | marītātūrae | marītātūra |