marmori
Catalan edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin marmoreus.
Pronunciation edit
Adjective edit
marmori (feminine marmòria, masculine plural marmoris, feminine plural marmòries)
Related terms edit
Further reading edit
- “marmori” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Finnish edit
Etymology edit
Borrowed from Swedish marmor, from German Marmor.
Pronunciation edit
Noun edit
marmori
Declension edit
Inflection of marmori (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | marmori | marmorit | ||
genitive | marmorin | marmorien marmoreiden marmoreitten | ||
partitive | marmoria | marmoreita marmoreja | ||
illative | marmoriin | marmoreihin | ||
singular | plural | |||
nominative | marmori | marmorit | ||
accusative | nom. | marmori | marmorit | |
gen. | marmorin | |||
genitive | marmorin | marmorien marmoreiden marmoreitten | ||
partitive | marmoria | marmoreita marmoreja | ||
inessive | marmorissa | marmoreissa | ||
elative | marmorista | marmoreista | ||
illative | marmoriin | marmoreihin | ||
adessive | marmorilla | marmoreilla | ||
ablative | marmorilta | marmoreilta | ||
allative | marmorille | marmoreille | ||
essive | marmorina | marmoreina | ||
translative | marmoriksi | marmoreiksi | ||
abessive | marmoritta | marmoreitta | ||
instructive | — | marmorein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
Further reading edit
- “marmori”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Latin edit
Noun edit
marmorī