meşale
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish مشعله (meş'ale), from Arabic مِشْعَلَة (mišʕala), form of مِشْعَل (mišʕal).
Pronunciation edit
Noun edit
meşale (definite accusative meşaleyi, plural meşaleler)
Declension edit
References edit
- Kélékian, Diran (1911) “مشعله”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 1174
- Nişanyan, Sevan (2002–) “meşale”, in Nişanyan Sözlük