meşruluk

Turkish

Etymology

From meşru +‎ -luk.

Noun

meşruluk (definite accusative meşruluğu, plural meşruluklar)

1. (law) validity (having legal force)

Declension

Inflection
Nominative	meşruluk
Definite accusative	meşruluğu
	Singular	Plural
Nominative	meşruluk	meşruluklar
Definite accusative	meşruluğu	meşrulukları
Dative	meşruluğa	meşruluklara
Locative	meşrulukta	meşruluklarda
Ablative	meşruluktan	meşruluklardan
Genitive	meşruluğun	meşrulukların