mianadóir

Irish

Etymology

From Old Irish mían (“vein of ore, mine”) + -adóir (compare Scottish Gaelic mèinneadair).

Noun

mianadóir m (genitive singular mianadóra, nominative plural mianadóirí)

1. miner

Declension

Declension of mianadóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative mianadóir mianadóirí Vocative a mhianadóir a mhianadóirí Genitive mianadóra mianadóirí Dative mianadóir mianadóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an mianadóir na mianadóirí Genitive an mhianadóra na mianadóirí Dative leis an mianadóir don mhianadóir leis na mianadóirí

Derived terms

• mianadóir guail m (“coal-miner”)
• mianadóir óir m (“gold-miner”)
• mianadóir salainn m (“salter”)
• mianadóir stáin m (“tinner”)
• mianadóireacht f (“(act of) mining; (act of) burrowing, excavating, digging deep”)

 

Related terms

• mianach m (“ore; mine”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
mianadóir	mhianadóir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “mianadóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “2 mían”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Entries containing “mianadóir” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
• Entries containing “mianadóir” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.