miednica

Polish

Etymology

From miedź +‎ -nica.

Pronunciation

• IPA^(key): /mjɛdˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: mied‧ni‧ca

Noun

miednica f (diminutive miedniczka)

1. washtub
2. (anatomy) pelvis (bone)

Declension

Declension of miednica

	singular	plural
nominative	miednica	miednice
genitive	miednicy	miednic
dative	miednicy	miednicom
accusative	miednicę	miednice
instrumental	miednicą	miednicami
locative	miednicy	miednicach
vocative	miednico	miednice

Derived terms

adjectives

• miednicowy
• miedniczny
• miedniczy

 

Further reading

• miednica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• miednica in Polish dictionaries at PWN