migreeni
Finnish edit
Etymology edit
Borrowed from Swedish migrän, from French migraine, ultimately from Latin hēmicrānia.
Pronunciation edit
Noun edit
migreeni
Declension edit
Inflection of migreeni (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | migreeni | migreenit | ||
genitive | migreenin | migreenien | ||
partitive | migreeniä | migreenejä | ||
illative | migreeniin | migreeneihin | ||
singular | plural | |||
nominative | migreeni | migreenit | ||
accusative | nom. | migreeni | migreenit | |
gen. | migreenin | |||
genitive | migreenin | migreenien | ||
partitive | migreeniä | migreenejä | ||
inessive | migreenissä | migreeneissä | ||
elative | migreenistä | migreeneistä | ||
illative | migreeniin | migreeneihin | ||
adessive | migreenillä | migreeneillä | ||
ablative | migreeniltä | migreeneiltä | ||
allative | migreenille | migreeneille | ||
essive | migreeninä | migreeneinä | ||
translative | migreeniksi | migreeneiksi | ||
abessive | migreenittä | migreeneittä | ||
instructive | — | migreenein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “migreeni”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03