miiminen
Finnish
editEtymology
editInternationalism (see English mimic), ultimately from Latin mīmicus and adapted with the adjectival suffix + -inen.
Pronunciation
editAdjective
editmiiminen (comparative miimisempi, superlative miimisin)
Declension
editInflection of miiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | miiminen | miimiset | |
genitive | miimisen | miimisten miimisien | |
partitive | miimistä | miimisiä | |
illative | miimiseen | miimisiin | |
singular | plural | ||
nominative | miiminen | miimiset | |
accusative | nom. | miiminen | miimiset |
gen. | miimisen | ||
genitive | miimisen | miimisten miimisien | |
partitive | miimistä | miimisiä | |
inessive | miimisessä | miimisissä | |
elative | miimisestä | miimisistä | |
illative | miimiseen | miimisiin | |
adessive | miimisellä | miimisillä | |
ablative | miimiseltä | miimisiltä | |
allative | miimiselle | miimisille | |
essive | miimisenä | miimisinä | |
translative | miimiseksi | miimisiksi | |
abessive | miimisettä | miimisittä | |
instructive | — | miimisin | |
comitative | — | miimisine |
Derived terms
editFurther reading
edit- “miiminen”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03