miotacz

Polish

Etymology

From miotać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjɔ.tat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtat͡ʂ
• Syllabification: mio‧tacz

Noun

miotacz m pers (female equivalent miotaczka)

1. (sports) thrower, pitcher

Declension

Declension of miotacz

	singular	plural
nominative	miotacz	miotacze
genitive	miotacza	miotaczy
dative	miotaczowi	miotaczom
accusative	miotacza	miotaczy
instrumental	miotaczem	miotaczami
locative	miotaczu	miotaczach
vocative	miotaczu	miotacze

Further reading

• miotacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• miotacz in Polish dictionaries at PWN