miraklowy

Polish

Etymology

From mirakl +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /mi.rakˈlɔ.vɨ/
• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: mi‧rak‧lo‧wy

Adjective

miraklowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) miracle play

Declension

Declension of miraklowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	miraklowy		miraklowa	miraklowe	miraklowi	miraklowe
genitive	miraklowego		miraklowej	miraklowego	miraklowych
dative	miraklowemu		miraklowej	miraklowemu	miraklowym
accusative	miraklowego	miraklowy	miraklową	miraklowe	miraklowych	miraklowe
instrumental	miraklowym		miraklową	miraklowym	miraklowymi
locative	miraklowym		miraklowej	miraklowym	miraklowych

Further reading

• miraklowy in Polish dictionaries at PWN