misionar
See also: misionář
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Italian missionario or French missionnaire.
Noun edit
misionar m (plural misionari, feminine equivalent misionară)
Declension edit
Declension of misionar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) misionar | misionarul | (niște) misionari | misionarii |
genitive/dative | (unui) misionar | misionarului | (unor) misionari | misionarilor |
vocative | misionarule | misionarilor |
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
misiònār m (Cyrillic spelling мисио̀на̄р)
Declension edit
Declension of misionar
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | misiònār | misionari |
genitive | misionára | misionara |
dative | misionaru | misionarima |
accusative | misionara | misionare |
vocative | mȉsionāru | misionari |
locative | misionaru | misionarima |
instrumental | misionarom | misionarima |
Spanish edit
Verb edit
misionar (first-person singular present misiono, first-person singular preterite misioné, past participle misionado)
- (intransitive, religion) to mission, do missionary work
Conjugation edit
Conjugation of misionar (See Appendix:Spanish verbs)
Related terms edit
Further reading edit
- “misionar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014