Latin edit

Etymology edit

Borrowed from Ancient Greek μονόχορδος (monókhordos).

Pronunciation edit

Adjective edit

monochordos (neuter monochordon); second-declension adjective (feminine forms identical to masculine forms, Greek-type)

  1. with or of one string
    • 1904, “'De arte poetica liber”, in Pseudoacronis scholia in Horatium vetustiora recensvit Otto Keller. Vol. II: Schol. in sermones epistulas artemque poeticam, Leipzig, §216, page 344f.:
      Cithara monochordos fuit, deinde paulatim dextra leuaque addentes ... ponebant tragoediis satyrica dramata, in quibus salua maiestate grauitatis iocos exercebant seeundum Cratini institutionem. Is enim primus Athenis, Dionisia dum essent, satyricam fabulam induxit; alia autem satyra est illa mordax, ut Lucilii, Horatii, Persii, Iuuenalis. Hae autem fabulae satyricae dicuntur, ut tragicae et comicae (Γ΄ f V cζ
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

Second-declension adjective (feminine forms identical to masculine forms, Greek-type).

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative monochordos monochordon monochordoe monochorda
Genitive monochordī monochordōrum
Dative monochordō monochordīs
Accusative monochordon monochordōs monochorda
Ablative monochordō monochordīs
Vocative monochorde monochordon monochordoe monochorda

Related terms edit

References edit