Inflection of monoftongiutua (Kotus type 52*F/sanoa, t-d gradation)
|
indicative mood
|
present tense
|
perfect
|
1st sing.
|
monoftongiudun
|
en monoftongiudu
|
1st sing.
|
olen monoftongiutunut
|
en ole monoftongiutunut
|
2nd sing.
|
monoftongiudut
|
et monoftongiudu
|
2nd sing.
|
olet monoftongiutunut
|
et ole monoftongiutunut
|
3rd sing.
|
monoftongiutuu
|
ei monoftongiudu
|
3rd sing.
|
on monoftongiutunut
|
ei ole monoftongiutunut
|
1st plur.
|
monoftongiudumme
|
emme monoftongiudu
|
1st plur.
|
olemme monoftongiutuneet
|
emme ole monoftongiutuneet
|
2nd plur.
|
monoftongiudutte
|
ette monoftongiudu
|
2nd plur.
|
olette monoftongiutuneet
|
ette ole monoftongiutuneet
|
3rd plur.
|
monoftongiutuvat
|
eivät monoftongiudu
|
3rd plur.
|
ovat monoftongiutuneet
|
eivät ole monoftongiutuneet
|
passive
|
monoftongiudutaan
|
ei monoftongiuduta
|
passive
|
on monoftongiuduttu
|
ei ole monoftongiuduttu
|
past tense
|
pluperfect
|
1st sing.
|
monoftongiuduin
|
en monoftongiutunut
|
1st sing.
|
olin monoftongiutunut
|
en ollut monoftongiutunut
|
2nd sing.
|
monoftongiuduit
|
et monoftongiutunut
|
2nd sing.
|
olit monoftongiutunut
|
et ollut monoftongiutunut
|
3rd sing.
|
monoftongiutui
|
ei monoftongiutunut
|
3rd sing.
|
oli monoftongiutunut
|
ei ollut monoftongiutunut
|
1st plur.
|
monoftongiuduimme
|
emme monoftongiutuneet
|
1st plur.
|
olimme monoftongiutuneet
|
emme olleet monoftongiutuneet
|
2nd plur.
|
monoftongiuduitte
|
ette monoftongiutuneet
|
2nd plur.
|
olitte monoftongiutuneet
|
ette olleet monoftongiutuneet
|
3rd plur.
|
monoftongiutuivat
|
eivät monoftongiutuneet
|
3rd plur.
|
olivat monoftongiutuneet
|
eivät olleet monoftongiutuneet
|
passive
|
monoftongiuduttiin
|
ei monoftongiuduttu
|
passive
|
oli monoftongiuduttu
|
ei ollut monoftongiuduttu
|
conditional mood
|
present
|
perfect
|
1st sing.
|
monoftongiutuisin
|
en monoftongiutuisi
|
1st sing.
|
olisin monoftongiutunut
|
en olisi monoftongiutunut
|
2nd sing.
|
monoftongiutuisit
|
et monoftongiutuisi
|
2nd sing.
|
olisit monoftongiutunut
|
et olisi monoftongiutunut
|
3rd sing.
|
monoftongiutuisi
|
ei monoftongiutuisi
|
3rd sing.
|
olisi monoftongiutunut
|
ei olisi monoftongiutunut
|
1st plur.
|
monoftongiutuisimme
|
emme monoftongiutuisi
|
1st plur.
|
olisimme monoftongiutuneet
|
emme olisi monoftongiutuneet
|
2nd plur.
|
monoftongiutuisitte
|
ette monoftongiutuisi
|
2nd plur.
|
olisitte monoftongiutuneet
|
ette olisi monoftongiutuneet
|
3rd plur.
|
monoftongiutuisivat
|
eivät monoftongiutuisi
|
3rd plur.
|
olisivat monoftongiutuneet
|
eivät olisi monoftongiutuneet
|
passive
|
monoftongiuduttaisiin
|
ei monoftongiuduttaisi
|
passive
|
olisi monoftongiuduttu
|
ei olisi monoftongiuduttu
|
imperative mood
|
present
|
perfect
|
1st sing.
|
—
|
—
|
1st sing.
|
—
|
—
|
2nd sing.
|
monoftongiudu
|
älä monoftongiudu
|
2nd sing.
|
—
|
—
|
3rd sing.
|
monoftongiutukoon
|
älköön monoftongiutuko
|
3rd sing.
|
olkoon monoftongiutunut
|
älköön olko monoftongiutunut
|
1st plur.
|
monoftongiutukaamme
|
älkäämme monoftongiutuko
|
1st plur.
|
—
|
—
|
2nd plur.
|
monoftongiutukaa
|
älkää monoftongiutuko
|
2nd plur.
|
—
|
—
|
3rd plur.
|
monoftongiutukoot
|
älkööt monoftongiutuko
|
3rd plur.
|
olkoot monoftongiutuneet
|
älkööt olko monoftongiutuneet
|
passive
|
monoftongiuduttakoon
|
älköön monoftongiuduttako
|
passive
|
olkoon monoftongiuduttu
|
älköön olko monoftongiuduttu
|
potential mood
|
present
|
perfect
|
1st sing.
|
monoftongiutunen
|
en monoftongiutune
|
1st sing.
|
lienen monoftongiutunut
|
en liene monoftongiutunut
|
2nd sing.
|
monoftongiutunet
|
et monoftongiutune
|
2nd sing.
|
lienet monoftongiutunut
|
et liene monoftongiutunut
|
3rd sing.
|
monoftongiutunee
|
ei monoftongiutune
|
3rd sing.
|
lienee monoftongiutunut
|
ei liene monoftongiutunut
|
1st plur.
|
monoftongiutunemme
|
emme monoftongiutune
|
1st plur.
|
lienemme monoftongiutuneet
|
emme liene monoftongiutuneet
|
2nd plur.
|
monoftongiutunette
|
ette monoftongiutune
|
2nd plur.
|
lienette monoftongiutuneet
|
ette liene monoftongiutuneet
|
3rd plur.
|
monoftongiutunevat
|
eivät monoftongiutune
|
3rd plur.
|
lienevät monoftongiutuneet
|
eivät liene monoftongiutuneet
|
passive
|
monoftongiuduttaneen
|
ei monoftongiuduttane
|
passive
|
lienee monoftongiuduttu
|
ei liene monoftongiuduttu
|
Nominal forms
|
infinitives
|
participles
|
|
active
|
passive
|
|
active
|
passive
|
1st
|
monoftongiutua
|
present
|
monoftongiutuva
|
monoftongiuduttava
|
long 1st1
|
|
past
|
monoftongiutunut
|
monoftongiuduttu
|
2nd
|
inessive2
|
monoftongiutuessa
|
monoftongiuduttaessa
|
agent4
|
monoftongiutuma
|
|
negative
|
monoftongiutumaton
|
instructive
|
monoftongiutuen
|
—
|
1) Used only with a possessive suffix.
2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
4) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
|
3rd
|
inessive
|
monoftongiutumassa
|
—
|
elative
|
monoftongiutumasta
|
—
|
illative
|
monoftongiutumaan
|
—
|
adessive
|
monoftongiutumalla
|
—
|
abessive
|
monoftongiutumatta
|
—
|
instructive
|
monoftongiutuman
|
monoftongiuduttaman
|
4th3
|
verbal noun
|
monoftongiutuminen
|
5th1
|
|