monosylabiczny

Polish

Etymology

From monosylaba +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔ.nɔ.sɨ.laˈbit͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: mo‧no‧sy‧la‧bicz‧ny

Adjective

monosylabiczny (not comparable, derived adverb monosylabicznie)

1. (phonology) monosyllabic

   Synonym: jednosylabowy

Declension

Declension of monosylabiczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	monosylabiczny		monosylabiczna	monosylabiczne	monosylabiczni	monosylabiczne
genitive	monosylabicznego		monosylabicznej	monosylabicznego	monosylabicznych
dative	monosylabicznemu		monosylabicznej	monosylabicznemu	monosylabicznym
accusative	monosylabicznego	monosylabiczny	monosylabiczną	monosylabiczne	monosylabicznych	monosylabiczne
instrumental	monosylabicznym		monosylabiczną	monosylabicznym	monosylabicznymi
locative	monosylabicznym		monosylabicznej	monosylabicznym	monosylabicznych

Further reading

• monosylabiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• monosylabiczny in Polish dictionaries at PWN