monoteistyczny

Polish

Etymology

From monoteizm +‎ -yczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔ.nɔ.tɛ.isˈtɨt͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
• Syllabification: mo‧no‧te‧is‧tycz‧ny

Adjective

monoteistyczny (not comparable, no derived adverb)

1. monotheistic

Declension

Declension of monoteistyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	monoteistyczny		monoteistyczna	monoteistyczne	monoteistyczni	monoteistyczne
genitive	monoteistycznego		monoteistycznej	monoteistycznego	monoteistycznych
dative	monoteistycznemu		monoteistycznej	monoteistycznemu	monoteistycznym
accusative	monoteistycznego	monoteistyczny	monoteistyczną	monoteistyczne	monoteistycznych	monoteistyczne
instrumental	monoteistycznym		monoteistyczną	monoteistycznym	monoteistycznymi
locative	monoteistycznym		monoteistycznej	monoteistycznym	monoteistycznych

Related terms

• monoteista
• monoteizm

 

Further reading

• monoteistyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• monoteistyczny in Polish dictionaries at PWN