Latin edit

Etymology edit

From mūcus (mucus) +‎ -ulentus (full of, abounding in).

Pronunciation edit

Adjective edit

mūculentus (feminine mūculenta, neuter mūculentum); first/second-declension adjective

  1. (post-classical) full of mucus; sniveling

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mūculentus mūculenta mūculentum mūculentī mūculentae mūculenta
Genitive mūculentī mūculentae mūculentī mūculentōrum mūculentārum mūculentōrum
Dative mūculentō mūculentō mūculentīs
Accusative mūculentum mūculentam mūculentum mūculentōs mūculentās mūculenta
Ablative mūculentō mūculentā mūculentō mūculentīs
Vocative mūculente mūculenta mūculentum mūculentī mūculentae mūculenta

Descendants edit

  • English: muculent

References edit

  • muculentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • muculentus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • muculentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • muculentus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016