mukabil

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مقابل (mukabil), from Arabic مُقَابِل (muqābil), active participle of قَابَلَ (qābala).

Adjective

mukabil

1. (obsolete) opposite
   • 1941 July 31, “Ihtikârla Harp!”, in En Son Havâdis, page 1:

     Muhtekirler inlerinden çıkıp mukabil taarruza geçtiler! Dürüst tacirlerle esnaflar için bir "kara liste" yapmışlar. Fiyat mürakabe komisyonu gibi kırtasiyeci bir teşkilât bunlarla mücadele edemez. Şehrin selâmeti namına bir teklifte bununuyoruz.

     (please add an English translation of this quotation)

Adverb

mukabil

1. (obsolete) against
2. (with dative) in return, in exchange

Noun

mukabil (definite accusative mukabili, plural mukabiller)

1. (obsolete) response; reaction; reply

Related terms

• mukabele

See also

• karşı

References

• Çağbayır, Yaşar (2007) “mukabil”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 3, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3294
• Nişanyan, Sevan (2002–) “mukabil”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “مقابل”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1936
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN