Latin edit

Etymology edit

From multus (much) + loquentia (talkativeness, fluency). First attested in Itala as a calque of Ancient Greek πολυλογία (polulogía, literally many-wordiness) - compare the earlier multiloquium.

Pronunciation edit

Noun edit

multiloquentia f (genitive multiloquentiae); first declension

  1. excessive talkativeness, loquacity

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative multiloquentia multiloquentiae
Genitive multiloquentiae multiloquentiārum
Dative multiloquentiae multiloquentiīs
Accusative multiloquentiam multiloquentiās
Ablative multiloquentiā multiloquentiīs
Vocative multiloquentia multiloquentiae

References edit