mundurowy

Polish

Etymology

From mundur +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /mun.duˈrɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: mun‧du‧ro‧wy

Adjective

mundurowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) uniform

Declension

Declension of mundurowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	mundurowy		mundurowa	mundurowe	mundurowi	mundurowe
genitive	mundurowego		mundurowej	mundurowego	mundurowych
dative	mundurowemu		mundurowej	mundurowemu	mundurowym
accusative	mundurowego	mundurowy	mundurową	mundurowe	mundurowych	mundurowe
instrumental	mundurowym		mundurową	mundurowym	mundurowymi
locative	mundurowym		mundurowej	mundurowym	mundurowych

Noun

mundurowy m pers

1. a person who works in uniform; policeman, soldier, etc

Declension

Declension of mundurowy

	singular	plural
nominative	mundurowy	mundurowi
genitive	mundurowego	mundurowych
dative	mundurowemu	mundurowym
accusative	mundurowego	mundurowych
instrumental	mundurowym	mundurowymi
locative	mundurowym	mundurowych
vocative	mundurowy	mundurowi

Further reading

• mundurowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mundurowy in Polish dictionaries at PWN