mutacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin mūtātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /muˈtat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: mu‧tac‧ja

Noun

mutacja f

1. mutation (any alteration or change)
2. (genetics) mutation (heritable change in genetic material)
3. voice change

Declension

Declension of mutacja

	singular	plural
nominative	mutacja	mutacje
genitive	mutacji	mutacji/mutacyj (archaic)
dative	mutacji	mutacjom
accusative	mutację	mutacje
instrumental	mutacją	mutacjami
locative	mutacji	mutacjach
vocative	mutacjo	mutacje

Derived terms

adjective

• mutacyjny

 

Related terms

noun

• mutacjonizm

 

verbs

• mutować
• zmutować

 

Further reading

• mutacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mutacja in Polish dictionaries at PWN