muzieksleutel

Dutch

Etymology

Compound of muziek (“music”) +‎ sleutel (“key, clef”).

Pronunciation

• IPA^(key): /myˈzikˌsløː.təl/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mu‧ziek‧sleu‧tel

Noun

muzieksleutel m (plural muzieksleutels, diminutive muzieksleuteltje n)

1. A clef, musical key.

Hyponyms

• dosleutel
• fasleutel
• solsleutel