muzykant

Polish

Etymology

Borrowed from German Musikant.

Pronunciation

• IPA^(key): /muˈzɘ.kant/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘkant
• Syllabification: mu‧zy‧kant

Noun

muzykant m pers (female equivalent muzykantka)

1. amateur musician (street performer, folk musician, etc.)

   Synonym: grajek

   Hypernym: muzyk

Declension

Declension of muzykant

	singular	plural
nominative	muzykant	muzykanci/muzykanty (deprecative)
genitive	muzykanta	muzykantów
dative	muzykantowi	muzykantom
accusative	muzykanta	muzykantów
instrumental	muzykantem	muzykantami
locative	muzykancie	muzykantach
vocative	muzykancie	muzykanci

Further reading

• muzykant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• muzykant in Polish dictionaries at PWN