myrtti
Finnish edit
Etymology edit
From Swedish myrten, ultimately from Latin myrtus, from Ancient Greek μύρτος (múrtos).
Pronunciation edit
Noun edit
myrtti
Declension edit
Inflection of myrtti (Kotus type 5*C/risti, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | myrtti | myrtit | ||
genitive | myrtin | myrttien | ||
partitive | myrttiä | myrttejä | ||
illative | myrttiin | myrtteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | myrtti | myrtit | ||
accusative | nom. | myrtti | myrtit | |
gen. | myrtin | |||
genitive | myrtin | myrttien | ||
partitive | myrttiä | myrttejä | ||
inessive | myrtissä | myrteissä | ||
elative | myrtistä | myrteistä | ||
illative | myrttiin | myrtteihin | ||
adessive | myrtillä | myrteillä | ||
ablative | myrtiltä | myrteiltä | ||
allative | myrtille | myrteille | ||
essive | myrttinä | myrtteinä | ||
translative | myrtiksi | myrteiksi | ||
abessive | myrtittä | myrteittä | ||
instructive | — | myrtein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “myrtti”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03