närgången
Swedish
editEtymology
editnär (“near”) + gången (“gone”)
Adjective
editnärgången (comparative närgångnare, superlative närgångnast)
- (overly) personal, intrusive, impertinent
- Får jag ställa en lite närgången fråga?
- Can I ask you a slightly impertinent question?
- inappropriately close, handsy
- Hon tyckte han började bli lite närgången
- She thought he was getting a bit handsy
Declension
editInflection of närgången | |||
---|---|---|---|
Indefinite | Positive | Comparative | Superlative2 |
Common singular | närgången | närgångnare | närgångnast |
Neuter singular | närgånget | närgångnare | närgångnast |
Plural | närgångna | närgångnare | närgångnast |
Masculine plural3 | närgångne | närgångnare | närgångnast |
Definite | Positive | Comparative | Superlative |
Masculine singular1 | närgångne | närgångnare | närgångnaste |
All | närgångna | närgångnare | närgångnaste |
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine. 2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative. 3) Dated or archaic |