nadrukteken

Dutch

Etymology

From nadruk (“emphasis”) +‎ teken (“sign, mark”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnaːdrʏkˌteːkən/
• Hyphenation: na‧druk‧te‧ken

Noun

nadrukteken n (plural nadruktekens, diminutive nadruktekentje n)

1. accent mark

Synonyms

• accentteken

Hyponyms

• accent aigu