niedorzeczność

Polish

Etymology

From niedorzeczny +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.dɔˈʐɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: nie‧do‧rzecz‧ność

Noun

niedorzeczność f

1. nonsense (lack of sense or logic)

   Synonym: bezsens

2. absurdity, nonsense (that which is absurd, absurd action)

   Synonyms: see Thesaurus:nonsens

Declension

Declension of niedorzeczność

	singular	plural
nominative	niedorzeczność	niedorzeczności
genitive	niedorzeczności	niedorzeczności
dative	niedorzeczności	niedorzecznościom
accusative	niedorzeczność	niedorzeczności
instrumental	niedorzecznością	niedorzecznościami
locative	niedorzeczności	niedorzecznościach
vocative	niedorzeczności	niedorzeczności

Further reading

• niedorzeczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niedorzeczność in Polish dictionaries at PWN