nieporuszony poruszyciel

Polish

Etymology

Literally, “unmoved mover”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.pɔ.ruˈʂɔ.nɨ pɔ.ruˈʂɨ.t͡ɕɛl/
• Rhymes: -ɨt͡ɕɛl

Noun

nieporuszony poruszyciel m pers

1. (philosophy, theology) Synonym of pierwszy poruszyciel

Declension

Declension of nieporuszony poruszyciel

	singular	plural
nominative	nieporuszony poruszyciel	nieporuszeni poruszyciele
genitive	nieporuszonego poruszyciela	nieporuszonych poruszycieli
dative	nieporuszonemu poruszycielowi	nieporuszonym poruszycielom
accusative	nieporuszonego poruszyciela	nieporuszonych poruszycieli
instrumental	nieporuszonym poruszycielem	nieporuszonymi poruszycielami
locative	nieporuszonym poruszycielu	nieporuszonych poruszycielach
vocative	nieporuszony poruszycielu	nieporuszeni poruszyciele