nieszczęśliwiec

Polish

Etymology

From nieszczęśliwy +‎ -iec. First attested in the 19th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛʂ.t͡ʂɛɲˈɕli.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivjɛt͡s
• Syllabification: niesz‧częś‧li‧wiec

Noun

nieszczęśliwiec m pers

1. wretch

   Synonym: nieszczęśnik

Declension

Declension of nieszczęśliwiec

	singular	plural
nominative	nieszczęśliwiec	nieszczęśliwcy/nieszczęśliwce (deprecative)
genitive	nieszczęśliwca	nieszczęśliwców
dative	nieszczęśliwcowi	nieszczęśliwcom
accusative	nieszczęśliwca	nieszczęśliwców
instrumental	nieszczęśliwcem	nieszczęśliwcami
locative	nieszczęśliwcu	nieszczęśliwcach
vocative	nieszczęśliwcze	nieszczęśliwcy

Further reading

• nieszczęśliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nieszczęśliwiec in Polish dictionaries at PWN
• nieszczęśliwiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego