niewyparzony język

Polish

Etymology

Literally, “unscalded tongue”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.vɨ.paˈʐɔ.nɨ ˈjɛw̃.zɨk/
• Rhymes: -ɛw̃zɨk

Noun

niewyparzony język m inan

1. (idiomatic) foulmouth (trait of someone who expresses their opinions in a frank, blunt, and unpleasant way)

   Synonyms: niewyparzona buzia, niewyparzona gęba, niewyparzona morda, niewyparzony jęzor, niewyparzony pysk

Declension

Declension of niewyparzony język

	singular
nominative	niewyparzony język
genitive	niewyparzonego języka
dative	niewyparzonemu językowi
accusative	niewyparzony język
instrumental	niewyparzonym językiem
locative	niewyparzonym języku
vocative	niewyparzony języku

Further reading

• niewyparzony język in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niewyparzony język in Polish dictionaries at PWN