nożownik

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *noževьnikъ, from *noževъ, from *nožь.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔˈʐɔv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: no‧żow‧nik

Noun

nożownik m pers (female equivalent nożowniczka)

1. knifemaker, knifesmith, cutler
2. cutthroat (murderer)

Declension

Declension of nożownik

	singular	plural
nominative	nożownik	nożownicy/nożowniki (deprecative)
genitive	nożownika	nożowników
dative	nożownikowi	nożownikom
accusative	nożownika	nożowników
instrumental	nożownikiem	nożownikami
locative	nożowniku	nożownikach
vocative	nożowniku	nożownicy

Related terms

adjective

• nożowy

 

nouns

• nożownictwo
• nożyce
• nóż

 

Further reading

• nożownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nożownik in Polish dictionaries at PWN