Old Norse edit

Etymology edit

From norðr +‎ maðr. Compare Old English Norþmann, English Northman.

The change *-nnz > -ðr in the nominative singular is regular.

Pronunciation edit

  • (12th century Icelandic) IPA(key): /ˈnõrðˌmɑ̃ðr/

Noun edit

norðmaðr m (genitive norðmanns, plural norðmenn)

  1. man from the North; Norseman
    • Haralds saga Sigurðssonar, Heimskringla: 192, chap. 94
      Þá mælti Styrkárr: »viltu selja kǫsunginn, bóndi?« »Eigi þérna, segir hann; þú munt vera Norðmaðr, kenni ek mál þitt.«
      Styrkárr asked: “Will you give me your mantle, farmer?” He replied: “Not you, mate. You’re a Norseman – I recognize your speech.”
    • Runestone U 258
      ᚬᚾ×ᛏᚱᛅᛒᚢ×ᚾᚢᚱᛘᛁᚾᚱ×ᚬᚴᚾᛁᚱᛁ×ᛅᛋᛒᛁᛅᚱᚾᛅᛦ
      on × trabu × nurminr × o kniri × asbiarnaʀ
      Hann drapu norrmænnr a knærri Asbiarnaʀ.
      Norwegians killed him on Ásbjǫrn's cargo-ship.

Declension edit

Antonyms edit

Related terms edit

Descendants edit

-->

References edit