nowator

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin novator.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔˈva.tɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: no‧wa‧tor

Noun

nowator m pers (female equivalent nowatorka)

1. innovator, pioneer

Declension

Declension of nowator

	singular	plural
nominative	nowator	nowatorzy/nowatory (deprecative)
genitive	nowatora	nowatorów
dative	nowatorowi	nowatorom
accusative	nowatora	nowatorów
instrumental	nowatorem	nowatorami
locative	nowatorze	nowatorach
vocative	nowatorze	nowatorzy

Derived terms

adjective

• nowatorski

 

noun

• nowatorstwo

 

Further reading

• nowator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nowator in Polish dictionaries at PWN