nyttiggöra
Swedish edit
Etymology edit
nyttig + göra. Cognate of Danish nyttiggøre, Norwegian Bokmål nyttiggjøre.
Verb edit
nyttiggöra (present nyttiggör, preterite nyttiggjorde, supine nyttiggjort, imperative nyttiggör)
Conjugation edit
Conjugation of nyttiggöra (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | nyttiggöra | nyttiggöras | ||
| Supine | nyttiggjort | nyttiggjorts | ||
| Imperative | nyttiggör | — | ||
| Imper. plural1 | nyttiggören | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | nyttiggör | nyttiggjorde | nyttiggörs, nyttiggöres | nyttiggjordes |
| Ind. plural1 | nyttiggöra | nyttiggjorde | nyttiggöras | nyttiggjordes |
| Subjunctive2 | nyttiggöre | nyttiggjorde | nyttiggöres | nyttiggjordes |
| Participles | ||||
| Present participle | nyttiggörande | |||
| Past participle | nyttiggjord | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||